یک داستان !

توجه توجه

در حین خواندن متوجه خواهید شد گزاره ها و‌ پاراگراف ها ناتمام و ناکامل هستند. و‌پیوستگی در مطالب وجود ندارد. این یک داستان و  زاده تخیلات نویسنده است. ادامه آن را هر جور می ‌خواهید بنویسید.

مجله دانشجویی سبز 

۲۶ آبان  ۱۳۹۸ . سر مقاله

بنزین، برف ، باج خواهی و یک فضای امنیتی!

نویسنده : دانشجوی شماره‌ی ۲۹ 

از علل گرانی بنزین، ساختار اقتصادی و نظام ناکارآمد دولتی و غیردولتی در بخش معیشتی که بگذریم، شروع شلوغی های ۹۸ چیزی در بستر یک سناریو پیش بینی شده است، ترس از ۷۸ و ۸۸ پس باید ۹۸ هم اتفاقی بیافتد ! اما این داستان فرق دارد، کاملا ساختگی(سناریو سازی) و قسمت دوم اعتراضات ۹۶ برای فیلتر کردن جنبش ۱۴۰۰! این یک حدس است. سخت نگیرید دوستان من. 
 جنبش های مردمی دانشجویی شروع حوادث ۷۸ و ۸۸ منظم‌تر و منسجم تر از شلوغی های دی ۹۶ و امروز آبان ۹۸ است. در فرانسه و لبنان اعتراضات به اصلاح ساختار مالیاتی است و همینگونه ادامه دارد. حتی در سایر کشورهای منطقه، در ایران هرگونه اعتراضات و تجمع به غیر از روزهای خاص ملی ، غیر قانونی است اصلا هم شبیه به حکومت های کمونیستی نیست!  اما در ایران این اعتراضات صرفاً کپی برداری شده است به طوری که جان بر لب رسیده پس ما هم اعتراض کنیم، اعتراض کنیم چه ؟ نمی‌دانیم . قیمت بنزین بیاید پایین ؟! شاید. 

اما در پس همه ی این اتفاقات در روزهای منتهی به تایید صلاحیت داوطلبان نمایندگی مجلس و انتخابات پیش رو این حرکت دولت یک نوع باج خواهی به نظر می‌آید، باج خواهی امتیاز مذاکره دوباره به من بدهید، لوایح چهارگانه مبارزه با پول شویی را تصویب و اجرایی کنید و... . اگر نکردید من بنزین را گران می‌کنم و مردم زیر فشار ، فضا را امنیتی می‌کنند. 

اما در پس همه ی این اتفاقات در روزهای منتهی به تایید صلاحیت داوطلبان نمایندگی مجلس و انتخابات پیش رو این حرکت دولت یک نوع باج خواهی به نظر می‌آید، باج خواهی امتیاز مذاکره دوباره به من بدهید، لوایح چهارگانه مبارزه با پول شویی را تصویب و اجرایی کنید و... . اگر نکردید من بنزین را گران می‌کنم و مردم زیر فشار ، فضا را امنیتی می‌کنند. 

بحث اینجای کارآمدی و ناکارآمدی دولت ها و حتی نظام جمهوری اسلامی نیست. کیهان بزرگترین مطبوعات مخالف دولت فعلی حرفی از گرانی بنزین نمی‌زند. دنبال ریشه‌ها باشید. اینکه بنزین با نرخ دلار باید گران می‌شد یا نه نیز بحث نیست. بحث سر فیلترینگ تلگرام هم نیست، بحث سقوط به سمت به فضای امنیتی‌تر میتواند یک فرضیه مناسب باشد. مثلا اینترنت ملی! شبیه به صدا و سیمای ملی! هرآن چیزی را ببینید که ما می‌پسندیم. 
من هم وارد این موج سیاسی اجتماعی و اعتراضی می‌شوم؟

من در خارج این موج هستم، ولی در خیابان ها نیستم، من در حال تئوریزه کردن ارزش‌ها هستم، دنبال یک هدف، رهبر و...  استعفا دولت یا حتی در بدترین حالت فروپاشی نظام ( که آن را در حال حاضر ممکن نمی‌دانم) هدف من نیست. این اعتراضات شروع باج‌خواهی های سیاسیون است و تاوان آن را باز مردم خواهند داد و نه کس دیگری. من همیشه به اصلاحات ساختاری پایدار و قانون‌مندی می‌اندیشیدم. تا اعتراضات یک سمبل و هدف مشخص نداشته باشد و‌ ایدئولوژیک نباشد من در آن نقشی ندارم. این اعتراضات ساختار اعتراض مدنی و اجتماعی ندارند. ولی فریاد بزنید، تا فریاد زدن فراموش‌مان نشود. راستش را بگویم با توجه به شنیده ها و دیده ها امیدی ندارم که این اعتراضات مردمی ساختارمند شوند، و نتیجه خاصی بدهند ( شبیه به تخم مرغ ۹۶)  ولی بودن آنها مفید و چالش برانگیز است. نشان حیات آدمی است. 

اما اعتراض مدنی چیست و چگونه باید باشد؟
من باب این موضوع نظر خودم رو به قید حیات و حوصله  در شماره بعدی خواهم گفت. 

و در پایان : 
«الملک یبقی مع الکفر ولایبقی مع الظلم» (زمامداری با کفر باقی‌ می‌ماند اما با ظلم نه).

اضافات :

یک تويیت شبانه !

۱- اعتراضات مدنی هیچ ضرب و زوری همراهش نیست. من معترضم پس تو هم باید معترض شوی و با من همراه شوی ندارد.

۲-اعتراضات مدنی حافظ جان و مال و امنیت مردم جامعه است. نه ایجاد رعب و وحشت. نرسیدن بیماران به بیمارستان و سرویس‌های امداد و نجات به محل حادثه .  ( بستن راه ، آتش زدن، تخریب اموال عمومی و ... مصداق مبارزه نیست، جنگ است. زمانی که جنگ و حرکت انقلابی می‌شود باید دانست برای چه می‌جنگی، پایین آوردن چه پرچمی و بالا بردن چه پرچمی)

۳- اعتراضات مدنی، دارای یک دادنامه است که معترضین عقیده دارند طرف مقابل باید به بندهای آن عمل کند. همین‌طور که بزن در رو نمی‌شود اعتراض کرد.

۴- البته نظام هم باید یاد بگیرد هر اعتراضی را به عوامل خارجی و بیگانگان نسبت ندهد  و آن را نقشه‌ی دشمن برای برهم زدن اتحاد و انسجام ملی نداد.

چیز دیگری به ذهنم رسید باز منتشر خواهم کرد.